Kinesiologie, letterlijk ‘De leer van de beweging’, is een therapeutische manier van werken waarbij er gebruik wordt gemaakt van Spiertesten om uit te zoeken waar, waarom en wanneer de balans in het lichaam verstoord is geraakt en tegelijkertijd hoe die balans kan worden hersteld.

De methode van het Spiertesten werd in de jaren ’60 in Amerika ontwikkeld door de arts en chiropractor George Goodheart. Hij noemde het: balanceer therapie Applied Kinsiology. George Goodheart bundelde daarin onderzoek, kennis en ervaring uit fysiotherapie, geneeskunde, chiropractie, acupunctuur, voedingsleer en psychologie.

Het werken met Spiertesten vormt de basis. Goodheart had in zijn praktijk namelijk ontdekt dat bepaalde patiënten sommige spieren niet in de uitgangspositie konden vasthouden. Daaruit concludeerde hij dat spieren reageren met spanningsveranderingen op stress en ziekte. Later destilleerde John F. Thie de Applied Kinsiology therapie naar ‘Touch for Health’ waarna het spiertesten in de wereld bekend werd. Spiertesten maakt het mogelijk om te ontdekken hoe het met ons gesteld is.

Een Spiertest kan ons vertellen hoe het staat met onze emoties, energiehuishouding, vitamine- en mineraal tekorten, allergieën en intoleranties, werking van onze klieren en organen, diverse (externe) factoren op ons welzijn en nog veel meer. Een goed opgeleide kinesioloog kan veranderingen via Spiertesten waarnemen en zoeken naar een therapie.

Stress getest.

Bij de Spiertesten wordt een arm of been van de cliënt in een zodanige uitgangspositie gebracht waardoor één bepaalde spier wordt geïsoleerd. Het kan ook via de O ring test, dat is met de vingers. De tester oefent daarop een zachte druk uit om te kijken of de spier voldoende energie heeft om die te weerstaan. Wanneer de spier deze zachte druk niet kan weerstaan wordt de test “zwak’ genoemd en is er sprake van een onbalans. De reden daarvoor kan in allerlei vormen van stress liggen en stress kost energie. Binnen de kinesiologie wordt het begrip stress zeer ruim opgevat en onderverdeeld in verschillende groepen:

Mechanische of structurele stress
Lichamelijke problemen als gevolg van (sport)blessures, gewrichtsslijtage, orgaanproblemen, rugpijn, kniepijn en dergelijke.

Chemische stress
Gelegen op het gebied van voeding, zoals allergieën, eczeem, jeuk en andere huidklachten, darmklachten, vermoeidheid, verkeerd of eenzijdig eten, maar ook het gebruik van medicijnen en milieuvervuiling.

Emotionele stress
De meest bekende vorm, die te maken heeft met problemen op het werk, in de relatiesfeer, angsten, verdriet en boosheid.

Mentale stress
Leerproblemen, concentratieproblemen.

Elektromagnetische stress
Straling van zendmasten, draadloze verbindingen, mobiele apparatuur, beeldschermen e.d.

Als één van deze gebieden uit balans is kunnen diverse klachten ontstaan.
Door middel van spiertesten, waarbij de therapeut zachte druk op een geïsoleerde spier uitoefent, worden geblokkeerde gebieden zichtbaar. Door de gevonden onbalans met de cliënt te bespreken, kan iemand meer inzicht krijgen in zijn/haar klachten.